"Ég vitna oft í sjálfan mig. Það gerir mál mitt mergjaðra"

George Bernard Shaw á heiðurinn af þessari hófstilltu yfirlýsingu.

Ég ætla að fá að gera slíkt hið sama í þetta skiptið, það er vitna í sjálfan mig. Ekki alls fyrir löngu bað vinur minn Rúnar Ingi, sem ritstýrir netmálgagni Heimdellinga, frelsinu, mig um að skrifa grein um frjálshyggjuna. Ég nýtti tækifærið og skrifaði um efni sem hefur um nokkurt skeið verið mér svolítið hugleikið og mér finnst að frjálshyggjumenn þyrftu að gefa meiri gaum. Efnið varðar það hvers frelsið krefst af okkur ef við ætlum raunverulega að gera baráttu fyrir því einhvers virði. Það getur vel verið að ég haldi eitthvað áfram með þessar pælingar við gott tækifæri.

En mér datt sem sagt í hug að láta þessa grein eftir sjálfan mig fylgja þessari færslu í viðhengi, svona rétt til að gera bloggið mitt mergjaðra.
HÞH

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Greinin

Athugasemdir

[Hanna Kristín Skaftadóttir (IP-tala skráð) 25.5.2007 kl. 12:25]

Þessi grein þín er virkilega góð. Er búin að lesa hana nokkrum sinnum yfir. Auðvitað er það svo að hverjum sönnum frjálshyggjumanni ætti þetta að vera hugleikið upp að vissu marki. En er ekki líka hægt að líta á þetta sem svo að það sé fólgin í því viss einstaklingshyggja að fylgja straumnum ? Fólk hefur val og kannski sumum líði einfaldlega betur með flatskjáinn sinn og þessa "main-stream" hluti. En já, maður þarf sífellt að spyrja sjálfan sig að því hvað það sé í lífinu sem maður sé að falast eftir. Kannski megin hugmyndin sé bara að njóta þess að vera til :)

En takk annars fyrir góða grein !

[Hrefna og Hafsteinn, 25.5.2007 kl. 16:33]

Hárrétt Hanna. Þess vegna er svo mikilvæg setningin mín um að enginn geti svarað þessum spurningum fyrir annað fólk. Greinin er ekki hugsuð sem einhvers konar menntasnobbs predikun um hvað neyslusamfélagið sé slæmt. Ef flatskjár eða fótanuddtæki er það sem maður vill felst enginn skömm í að láta slíka hluti eftir sér, þvert á móti er það ánægjulegt að fólk skuli hafa tækifæri og ráð til að njóta slíkra hluta. En til þess að vita hvort þetta sé það sem maður raunverulega vill þarf maður auðvitað að þekkja langanir sínar o.s.frv. Og það krefst meðvitaðs átaks, held ég.

Annað er líka mjög mikilvægt að fólk taki eftir. Það er að ég beini orðum mínum ekki síður að sjálfum mér en öðrum.

Þetta tvennt ætti e.t.v. að dempa pínulítið þann predikunartón sem annars væri í greininni.

HÞH

[Hanna Kristín Skaftadóttir (IP-tala skráð) 25.5.2007 kl. 17:18]

Já, nákvæmlega. Ég skynjaði bara alls engan predikunartón í greininni. Síður en svo. Gaman að velta þessu fyrir sér. En endilega ef þú átt einhverjar fleiri slíkar greinar til að draga upp úr hattinum þá kannski skellirðu þeim inn við tækifæri. Fín hugvekja :)

[Jón Hákon Halldórsson (IP-tala skráð) 26.5.2007 kl. 16:46]

Það er sérdeilis ánægjulegt að þið skulið hafa tekið til við að blogga. Það verður gaman að fylgjast með ykkur í UK.